Kada kažemo urinarne infekcije, misli se na bakterijske infekcije urinarnog trakta koji čine uretra, ureteri, bešika i bubrezi. Ova vrsta infekcija veoma su česta pojava i ne spadaju u polne bolesti, ali polno prenosive bolesti predstavljaju bitan faktor u razvijanju i prenošenju infekcije.

Tipovi infekcije

Urinarne infekcije se još nazivaju i infekcije mokraćnih puteva ili infekcije urinarnog trakta. Kao što naziv kaže, u pitanju je infekcija koju izaziva bakterija u urinarnom traktu. Svi delovi sistema za mokrenje mogu biti pogođeni, ali su ipak najčešće inficirani bešika i uretra. Razlikuju se:

1. Infekcije donjeg dela urinarnog trakta:
   — Uretritis (zapaljenje uretre);
   — Cistitis - akutni, nekomplikovani, hronični, recidivantni, postoperativni (zapaljenje bešike);
2. Infekcije gornjeg dela urinarnog trakta:
   — Cistopijelitis (zapaljenje bešike i gornjih urinarnih puteva)
   — Pijelonefritis - akutni, hronični ( zapaljenje bubrega i bubrežnih čašica)
3. Rekurentne infekcije urinarnog trakta;
4. Asimptomatska bakteriurija;
5. Urinarne infekcije povezane sa nošenjem urinarnog katetera.

Bakteriurija

Bakteriurija označava samo prisustvo mikroorganizama u mokraći, bez obzira na njihov broj i bez obzira da li su ti mikroorganizmi prouzrukovači patološkog procesa.

Signifikantna bakteriurija označava prisustvo mikroorganizama u urinu u količini iznad 100.000 mikroorganizama u 1 ml urina, što praktično znači da su mikroorganizmi prisutni u dovoljnoj količini, da tu žive, razmnožavaju se i razvijaju svoju virulenciju.

Asimptomatska bakteriurija označava prisustvo mikroorganizama, ali bez simptomatologije, ali što ne znači da je i bez infekcije, odnosno bez zapaljenja.

Kontaminacija označava zagađenje, ne patološki proces. O kontaminaciji govorimo kada se u kulturi mokraće javi samo mali broj klica, tj. ukoliko se u kulturi urina nađe između 10.000 i 100.000 mikroorganizama u 1ml urina.

Način prenošenja

Odmah da razjasnimo, uretra je mokraćni kanal koji sprovodi urin od bešike napolje, izvan ljudskog tela, a ureteri su mokraćni kanali koji sprovode urin od bubrega do bešike. Generalno, do urinarne infekcije dolazi nakon što bakterija uđe kroz uretru i počne da se razmnožava u bešici, nakon čega urin (mokraća) postaje inficiran. Kada nema infekcije, urin je sterilan i u njemu nema bakterija. Bakterije koje izazivaju infekcije mokraćnih puteva su: Citrobacter, Enterobacter, Escherichia coli, Klebsiella, Proteus, Pseudomonas, Serratia, Staphylococcus aureus, Streptococcus fecalis.

Infekcija mokraćnih puteva koja pogađa samo bešiku, može biti veoma bolna i iritantna. Ako se infekcija proširi do bubrega, može doći do ozbiljnih komplikacija

Kao što smo rekli, urinarna infekcija nastupa nakon ulaska bakterije u urinarni trakt. Šanse za ovo su mnogo veće kod žena, tj. žene su u većem riziku od razvijanja infekcije nego muškarci, jer je bešika mnogo bliža vagini i anusu, tj. ženskim polnim organima, nego što je slučaj kod muškaraca. Evo šta sve povećava šansu da bakterija uđe u urinarni trakt:

• Polni odnos (za vreme polnog odnosa se bakterija može preneti iz analno-vaginalnog dela do uretre i bešike, a može doći i do nadražaja tkiva);
• Nečistoća organizma i toaleta;
• Uzdržavanje od mokrenja;
• Uvećana prostata (kod muškarca);
• Infekcija nekom od polnih bolesti, kao što su hlamidija ili gonoreja.

Statistike

Statistike kažu da su infekcije mokraćnih kanala prilično zastupljene, tj. da će više od polovine žena imati ovu infekciju. Još jedan razlog zašto je urinarna infekcija verovatnija kod žena nego kod muškaraca je kraća uretra kod žena, time i veća mogućnost ulaska bakterije u uretru prilikom polnog odnosa preko penisa.

Simptomi

Simptomi urinarne infekcije mogu biti blagi, ukoliko se zdravstveno stanje ne pogorša i bolest proširi. Dakle, urinarna infekcija može da postoji i bez simptoma. Ipak, kada je u pitanju infekcija urinarnog trakta, simptomi su uglavnom prisutni u većini slučajeva, i to su:

• Jak nagon za mokrenjem;
• Češće mokrenje;
• Blago peckanje pri mokrenju;
• Beličasta, mutna mokraća, čak i sa crvenkastim primesama ukoliko ima i krvi;
• Neprijatan miris mokraće;
• Bol u bešiki;
• Blago povišena temperatura.

Nije neuobičajena ni drhtavica, iscrpljenost, pa i prisustvo bola kada se ne mokri. Obično žene osećaju neugodan pritisak iznad pubične kosti, a muškarci osećaj punoće u predelu analnog otvora (rektuma). Čest je slučaj i da se osoba koja ima problem sa infekcijom urinarnog trakta žali da ima jak nagon za mokrenjem, a da vrlo mala količina urina izlazi napolje.

Obično, infekcija mokraćnih kanala ne dovodi do groznice, ako je u pitanju infekcija bešike ili uretre. Groznica može da znači da je infekcija došla do bubrega. Ako je nastupila infekcija bubrega, simptomi koji se javljaju uključuju bol u leđima ili bol u boku, neposredno ispod rebara, zatim gađenje i povraćanje.

Dijagnoza

Ukoliko primetite simptome infekcije, obavezno se obratite lekaru koji može tražiti uzorak urina, kako bi se utvrdilo eventualno prisustvo gnoja, krvi ili bakterija u njemu. Da bi uzorak bio dobar, lekar vam može naložiti da očistite vaše genitalno područje antiseptikom i da uzorak mokraće bude uzet u sredini mokrenja.

Laboratorijska analiza urina, uz koju se ponekad radi i urinokultura, može otkriti imate li infekciju ili ne. Iako nijedan standardan test ne može utvrditi razliku između infekcije gornjeg i donjeg dela urinarnog trakta, prisustvo visoke temperature (groznice) i bol s boka, mogu nagovestiti da se infekcija proširila i na bubrege.

Lečenje

Ako imate simptome koji su karakteristični za infekciju mokraćnih kanala, a generalno ste dobrog zdravlja, antibiotici su prva solucija za lečenje urinarnih infekcija. Koji lekovi su vam prepisani i na koliko dugo zavisi od vašeg zdravstvenog stanja i tipa bakterije koja je pronađena u vašem urinu.

Lekovi koji se obično preporučuju u slučaju jednostavne infekcije mokraćnih kanala su:

• Amoksicillin (Amoksil, Trimox);
• Nitrofurantoin (Furadantin, Macrodantin);
• Ciprofloksacin (Ciprofloxacin);
• Levofloksacin (Levaquin);
• Baktrim.

Obično, simptomi infekcije nestaju već nakon nekoliko dana od početka terapije, ali ćete verovatno trebati da nastavite sa korišćenjem antibiotika još nedelju dana ili duže. Ispoštujte do kraja terapiju koju vam je prepisao lekar, kako biste bili sigurni da ste se u potpunosti oslobodili infekcije.

U slučaju infekcija mokraćnih puteva koje su bez komplikacija, pri čemu je sveukupno stanje organizma prilično dobro i vi se osećate zdravi, lekar vam može preporučiti kraću terapiju, kao što je npr. uzimanje antibiotika u trajanju od 3 dana, što zavisi od vaših konkretnih simptoma, kao i od vaše medicinske istorije.

Možete uzimati i lekove protiv bolova (analgetike), koji dovode do otupljivanja bešike i uretre kako bi se smanjio osećaj pečenja tokom mokrenja. Uobičajeni neželjeni efekat uzimanja analgetika je bezbojna mokraća - svetlo plava ili narandžasta.

Ako vam se urinarna infekcija stalno iznova vraća, lekar vam može preporučiti dužu terapiju antibioticima ili program samostalnog lečenja koji podrazumeva kraće kure uzimanja antibiotika na početku javljanja simptoma urinarne infekcije. Danas su dostupni testovi urina koje možete raditi kod kuće i koji sa velikom osetljivošću i preziznošću mogu pokazati da li ste u infekciji ili ne, što može biti od velike pomoći prilikom infekcija koje su rekurentne.

Kod infekcija koje su povezane sa seksualnom aktivnošću, lekar može preporučiti uzimanje doze antibiotika posle seksualnog odnosa.

Ako ste u klimaksu, lekar vam može preporučiti vaginalnu terapiju estrogenom, kako biste minimizirali vaše šanse za ponavljanje urinarne infekcije.

U slučaju opasne urinarne infekcije, hospitalizacija i intravenozno lečenje antibioticima mogu biti neophodni.

Prilozi iz iste kategorije

• Pandemija COVID-19
• Imate polnu bolest?
• Stidne vaši
• Cervicitis
• Kondilomi u trudnoći